Heet, heter, heetst!!

Universal Studio’s here we come! We zijn twee dagen in Universal Studio’s theme park geweest, wat een belevenis. De eerste dag ontmoeten we Hiteshi, Sachiv en hun kinderen weer. Dat betekent voor de jongens dolle pret. En hoewel het heel warm was in LA, het heel druk was in Universal Studio’s, was het een geweldige dag. Het park is een pretpark gebaseerd op hun beroemde films. De winnaar was de nieuwe attractie van Harry Potter. Dat was een 4-d rit waarin je jezelf echt in de wereld van Harry Potter waant. Je vliegt door kastelen, vangt de snitch, ontmoet professor Dumbledore etc. Dit is entertainment op zijn best. We hebben nog nooit een dergelijk intense attractie meegemaakt. De minions (despecible me), de transformers en Shrek hebben ook een dergelijke belevenis. En wat waren we hebben met Amaya in de party. Al snel ontdekten we het concept van een child switch. Dat betekende dat de wachttijd voor Harry Potter van 90 minuten naar 15 ging. Ze hebben een speciale rij voor gezinnen waarvan een kind niet in de attractie kan. Dan mag je als gezin voor zodat het kind niet al die tijd hoeft te wachten. Super service. De jongens kunnen er geen genoeg van krijgen, Jurassic Park, Revenge of the mummy etc. We sluiten de dag af met een rit langs allerlei film decors in een tram. En zelfs dat is spectaculair. Ze laten van alles zien. Hoe ze onweer maken, hoe je een aardbeving beleeft in een metrostation en zelfs weer virtual reality ervaringen met King Kong en Fast & Furious. Doodop na een lange dag moeten we  om 10 pm helaas nog 45 minuten naar onze campground rijden. Helaas was de Walmart om de hoek niet bereid om zich aan de regels te houden dat je daar 1 nacht met security mag staan. Vond ik niet erg, sta toch liever op een camping! En we namen afscheid van de Mehta’s. We zien ze gelukkig snel weer in Antwerpen! De tweede dag in Universal hebben we evenveel lol maar blijven we minder lang. We eten heerlijk Chinees in Universal City Walk. Je zou het niet verwachten, maar ze hadden lokaal chinees eten. We aten weer een keer Gong Pau Kip en Dan Dan noodles. Dat was lang geleden!! Behalve Universal laten we LA voor wat het is, er is veel te zien maar we hadden geen zin in toertjes door Beverly Hills of 6-packs kijken op het strand. We rijden via San Bernardino (waar het nu brandt) door riching Joshua Tree nationaal Park. We stoppen bij de laatste KOA Camping voor Joshua Tree en doen ’s ochtend nog een laatste was om genoeg onderbroeken voor de laatste dagen te hebben!

Joshua Tree vinden we weer super. Heerlijk rustig, prachtige natuur en nog heter dan LA. We zitten inmiddels achter in de dertig graden (37-39). We overnachten midden in het park met een prachtig uitzicht op ronde rotsen en joshua trees. We maken een mooie hike naar een droogstaand reservoir, maar het is te heet om lange hikes te doen. De cactussen zijn prachtig en het is bijzonder hoeveel leven er is in zo’n onverbiddelijk hete woestijn. De palmen in de kleine oases zijn gigantisch. En het huilen van de coyotes midden in de nacht gaat ons door merg en been … Ze klinken overigens heel dichtbij.

En toen was het helaas tijd om onze camper weer in Las Vegas in te leveren. Alles is goed gegaan. We hebben geen noemenswaardige issues met de camper gehad in die zes weken en het inleveren gaat gesmeerd. Het inpakken van al onze spullen de avond ervoor kostte ietwat meer tijd…. Jongens naar het zwembad en Jeroen en ik pakken om de beurt in/zijn bij het zwembad. Maar ja, we hebben dan ook zes weken geen koffer hoeven in of uit te pakken. We maken andere Nederlanders blij met wat overgebleven spullen zoals olijfolie, bloem voor pannenkoeken, halve pot jam etc. 

Onze laatste twee dagen zijn we in Las Vegas. Wat een bizarre plek. Ik zit nu op onze hotelkamer dit te schrijven in onze allerlaatste uurtjes. We hebben ons prima vermaakt in deze stad, maar het is een rare stad. Eerst en vooral is het hier het heetst, 43 graden! We zijn naar de Variety Show geweest. Superleuk met Argentijnse Gauchos, russische acrobaten, een messengooier, America’s got talent artiesten etc. Dit was in het Planet Holleywood theater. Dat was een attractie op zich. Binnen in een gebouw is een mexicaans pleintje gebouwd met een kunstmatige hemel met veranderend licht, fonteinen, verschillend gebouwen etc. Supernep maar toch ook wel sfeervol. We brunchen/lunchen met een uitgebreid brunchbuffet bij het Ceasar’s Palace hotel. Ook weer zo’n gigantische plek, duizenden hotelkamers, nog meer gokmachines, consumptie en kapitalisme ten top, maar lekker en luxe eten! We zwemmen  een middag in het Flamingo hotel. Grote glijbanen, allerlei vogels (pelikanen, flamingo’s etc.), verschillende baden en gigantisch groot. We maken ook een wandeling over de strip. De jongens weten niet goed waar ze moeten kijken. Enorme hotels, veel neonverlichting, het toppunt van uitbundigheid, Rod Steward die optreed, mensen die honderden dollars in een gokapparaat stoppen, 4 verschillende Cirque du Soleil shows die tegelijkertijd draaien, restaurants van topkoks (denk aan Gordon Ramsey, Guy Fierce en andere FoodChannel celebraties) etc. Er lopen normale mensen rond, veel toeristen maar ook veel bedelaars en daklozen, verslaafde mensen en natuurlijk de entertainers in minuscule outfits of slechts een tanga aan. Dames in een soort van politie bikini’s op enorme blokhakken etc. Mama, waarom staan die mensen hier in hun blote buik?? Waarom doen die mensen hier zo raar etc. Dit is geen plek voor kinderen. Dit is commercialiteit ten top, exorbitant, waanzinnig, consumptiecultuur tot en met in een woestijn. Druist in tegen alles wat een beetje duurzaamheid nastreeft … We komen hier voor de stad niet meer terug, maar zijn wel een ervaring rijker. 

En nu zit het erop. We moeten wannacht om 4 uur op om om 5 uur op het vliegveld te zijn. Dan zijn we dik zes weken onderweg geweest. We vinden het niet erg om weer thuis te zijn, maar hadden ook gerust nog een paar weken door kunnen gaan!! De reis is prima verlopen. We hebben ons samen goed vermaakt. Ook in zes weken op minder dan 10 vierkante meter. Niemand is ziek geweest. We hebben alleen twee incidentjes met Dieter gehad. In Bryce is hij op een terras gevallen met zijn hoofd tegen een stoel, klein sneetje in zijn wenkbrauw. Er is nog wel een park ranger (met medische achtergrond) even naar komen kijken maar hoefde niet gehecht of geplakt. Is inmiddels keurig genezen. En dan hadden we vanochtend nog het akkefietje dat Dieter hoofdluis had. Waar hij dat heeft opgelopen geen idee, maar bij de Walgreens een luizenshampoo gekocht en nu maar hopen dat het daarmee voorbij is!!! Dieter is wellicht de enige die wel graag weer een keer in zijn eigen bed slaapt. De rest vind het jammer om het vliegtuig in te stappen. We kijken terug op een heerlijke tijd, zijn heel wat ervaringen rijker, hebben genoten van 6 weken 24 uur per dag bij elkaar te zijn, kennen elkaar weer een beetje beter, vinden Amerika een geweldig vakantieland en vliegen nu terug naar lieve familie en vrienden en nog twee weken vrij in Belgie. Brasschaat, here we come!