Van Canyon naar Canyon

We waren gebleven bij Bryce Canyon. We hebben daar nog at meer tijd doorgebracht. Nog een mooie trail gelopen, alle uitzichtpunten bekeken en 's avonds een ranger talk over de night sky bijgewoond. Omdat er niest aan bebouwing in de wijde omtrek van Bryce is, is de nachthemel er super donker en staan er letterlijk duizenden sterren aan de hemel. Je kan de melkweg met het blote oog zien. En er zijn dus rangers de gespecialiseerd zijn in astrologie en daar veel over vertellen. Zoveel dat Dieter en Casper in slaap vielen tijdens het praatje. Maar ja, je moet er natuurlijk wel iets voor over hebben om je Bryce junior ranger badge te krijgen!

's Ochtens wordt het alweer goed gemaakt. Op de campsite hebben ze een pannenkoeken ontbijt. Drie pannenkoeken, 3 stukjes bacon, stroop en juice. Op het lijf geschreven van onze hollandse jongens!

We verlaten Bryce en rijden naar de North Rim van de Grand Canyon. We waren ietwat verbaasd over de vele mijlen die we door bod reden voordat we bij de north rim aankwamen. Dat betekende wel dat we heel wat wildlife konden zien. Met name herten en bizons. Bij de north rim aangekomen werd aldaar ook weer een junior ranger programma & badge gescoord. We woonden een ranger praatje over de Californische condor bij. De jongens vonden het super spannend. Die vogel was in de jaren tachtig zo goed als uitgestorven, maar met een succesvol broedprogramma is hij nu weer in de streek aanwezig. Ze hopen zo er eentje te kunnen zien!! We lopen ee korte trail naar een prachtig uitzichtpunt. De deal met Dieter is: je mag vooraan lopen als je mama een handje geeft. Hij ziet nog niet altijd het gevaar van de afgrond en dartelt vrolijk rond! We genieten van een prachtige zonsondergang op het terras van de historische Grand Canyon Lodge. Hoe Grand kan het zijn? Het uitzicht is indrukwekkend en een biertje/wijntje/ijsje smaakt er heerlijk! 

We slapen die nacht in Jacob Lake wat zo'n 40 minuten rijden is. We reden door de schemering waardoor er heel veel herten te zien waren. Casper vond het zo fantastisch dat hij op een bepaald moment zei: Dit zijn er echt teveel voor mij (teveel indrukken van al die herten). Super schattig. De reis zet zich voort naar Lake Powell. Onderweg rijden we langs de Vermillion Cliffs en stoppen we bij de Navajo Bridge. In de wijde omtrek de enige brug over de Colorado River. Merijn koopt er een Indiase pijl en is er helemaal mee in zijn nopjes. Het volgende uur in de camper is een spervuur van vragen over de Indianen. Er zijn hier geen tenten, waar wonen ze dan, kunnen ze ook een auto hebben, waarom zijn hier indianen etc. etc. etc. Lake Powell is een hit voor de jongens. Het is er bloedheet (meer dan 40 graden), maar ze kunnen er de hele middag heerlijk in en rond het meer spelen. Ze hebben heerlijk met elkaar gespeeld en gezwommen en in de warme camper sliepen ze 's avonds als roosjes! Vanochtend hebben we de Antelope Canyon bezocht. Dat is een minder bekende en relatief kleine Canyon maar geweldig indrukwekkend. Dit is een zogenaamde kurkentrekker canyon. Heel nauw met allemaal draaiende rotsen om je heen. Moeilijk te beschrijven maar de foto's maken het wellicht wat duidelijker. Het is heel indrukwekkend en de jongens weten niet hoeveel foto's ze wel niet moeten maken! Lunch zijn taco's bij de Taco Bell. Fast maar super lekker! Aan het einde van de middag maken we een boottocht over Lake Powell/Glen Canyon.Het meer is geen natuurlijk meer maar een reservoir door een dam in de Colorado River. Het is heerlijk om op het water te zijn en hoewel dit geen National Park is, vinden wij de natuur nog steeds spectaculair en kijken onze ogen uit. Morgen gaan we door naar de South Rim van de Grand Canyon en brengen we de laatste twee dagen met Jan, Simone en kids door! We gaan dus nog even door met de Canyons! Veel lieve groeten van ons allemaal!